Het maken van de bevrijdingsrok heeft wat bij me los gemaakt. De afgelopen dagen heb ik heel wat uurtjes achter de naaimachine doorgebracht. Het maken van de rok zorgde voor een hoop werk, maar ook voor een hoop gedachten tijdens dat werk. Gedachten over de oorlog, over de geestdrift van de vrouwen die in een zo donkere tijd vol uitdagingen en tekorten tóch feestkleding wisten te maken. Gedachten over vrijheid ook, omdat we vandaag de dag een dergelijke rok maken om onze vrijheid te vieren. Naast al die gedachten kwamen er ook ideeën boven borrelen voor nieuwe projecten. Eén daarvan is nauw verwant aan deze rok.

We leven nu in een heel andere tijd dan 75 jaar geleden. Met de bevrijdingsrok heb ik een rok van toen nagemaakt met mijn eigen ideeën van nu. Ik gebruikte zoveel als mogelijk restlapjes met een retro uiterlijk, om de rok voor mijn gevoel bij die tijd te laten passen. Maar als ik kijk naar de echte rokken van toen, dan heb ik toch vooral een rok van nu gemaakt, die geïnspireerd is op de rok van 75 jaar geleden. Voor mij is dat prima, want ik wil de rok ook graag dragen. Ik wilde een rok maken die herkenbaar is als het symbool bevrijdingsrok, maar die tegelijkertijd ook wel echt bij mij past. En dat is gelukt.

Tijdens het maken bedacht ik me hoe groot de contrasten zijn tussen toen en nu. Hadden de vrouwen van toen eigenlijk een naaimachine? Of zijn de meeste van deze rokken met de hand genaaid?

Ik had nu ongeveer een week de tijd om de rok op tijd af te krijgen en heb regelmatig gedacht hoe heerlijk het zou zijn als dat tempo lager zou mogen liggen. Daarom besloot ik om een volgend project volledig met de hand te gaan naaien. En omdat ik vaker broeken draag dan rokken, wordt mijn volgende project ook niet nog een rok, maar een blouse.

In de traditie van de bevrijdingsrok ga ik door met kleding maken van restlapjes. Dit keer wil ik de bevrijding los laten, en mijn aandacht richten op vrijheid. Hier en nu. Wat is dat eigenlijk: vrijheid? Volgens wikipedia is het de mogelijkheid om naar eigen wil te handelen. Bij echte vrijheid, geldt dat voor ieder lid van de samenleving. Omdat we allemaal verschillend zijn, betekent dat dat er eindeloos veel verschillende dingen mogelijk moeten kunnen zijn, voordat er sprake is van vrijheid. Tegelijkertijd moet de vrijheid van de een niet in de weg staan van de vrijheid van een ander.

Mijn vrijheidsblouse wordt daarom een blouse die samengesteld is van een heleboel verschillende lapjes, die door middel van eeuwenoud borduurwerk met elkaar verbonden worden. Zo verbind ik de losse lapjes met elkaar tot een geheel zoals een maatschappij ook alleen een maatschappij is als alle individuen op een of andere manier kunnen samenwerken.

Ik zou nog eindeloos verder kunnen borduren op dit thema, letterlijk en figuurlijk, en misschien ga ik dat ook wel doen. Maar voor nu is dit het plan.

Doe je mee en ga je ook een vrijheidsblouse maken? Helemaal of gedeeltelijk van hergebruikte materialen?

Als je het leuk vindt om een blouse te maken die echt bij je past, dan kun je vast en zeker tips halen uit mijn gratis e-book Ontdek Welke Kleding Perfect Bij Je Past.

Vraag het nu hieronder aan.